Ωστόσο, το ανατριχιαστικό δωμάτιο περιείχε ένα ακόμη μυστικό που δεν γνώριζε το προσωπικό της ιατρικής σχολής. Μία τεράστια συλλογή ασπρόμαυρων φωτογραφιών που απεικονίζουν μερικούς από τους πρώτους ασθενείς που υποβλήθηκαν ποτέ σε εγχείριση εγκεφάλου.

Πρόκειται για ασθενείς του Δρ. Χάρβεϊ Κούσινγκ, ενός πρωτοποριακού νευροχειρουργού που κληροδότησε τη συλλογή, μαζί με τους εγκεφάλους, στο Γέιλ μετά τον θάνατό του το 1939.

Η τεράστια συλλογή ανακαλύφθηκε πρόσφατα και περιλαμβάνει συνολικά 10.000 φωτογραφίες ασθενών που εγχείρησε ο γιατρός την περίοδο 1900-1930.

Αξίζει δε να σημειωθεί ότι η προσπάθεια μετατροπής τους σε ψηφιακή μορφή έχει ξεκινήσει ήδη, ώστε αυτό το πολύτιμο υλικό να καταστεί διαθέσιμο σε φοιτητές ιατρικής σε όλο τον κόσμο.

Πηγή: apocalypsejohn.com

Σαν οιωνός από τον ουρανό που προανήγγειλε το τέλος του 20ού αιώνα, πετά σε μια τολμηρή «ειρηνευτική αποστολή», από το Ελσίνκι στη Μόσχα, αποφεύγοντας την αεροπορική άμυνα και τα ραντάρ της υπερδύναμης του πλανήτη Σοβιετικής Ένως για 500 μίλια, πριν προσγειωθεί με ένα μονοκινητήριο Τσέσνα F172P στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας, στις 28 Μαΐου 1987.

Στις 28 Μαΐου 1987 το μονοκινητήριο Τσέσνα F172P του Ματίας Ραστ προσγειώθηκε μπροστά στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Βασιλείου

Η κινηματογραφική ιστορία της πτήσης του Ματίας, ο οποίος με το μονοκινητήριο αεροπλάνο του ξεκίνησε από το αεροδρόμιο του Ελσίνκι της Φινλανδίας και διασχίζοντας μεγάλο τμήμα της σοβιετικής επικράτειας, πετώντας πάνω από τοΚρεμλίνο, προσγειώθηκε στην Κόκκινη Πλατεία, χωρίς να γίνει αντιληπτός από τα αμυντικά ραντάρ, έκανε τότε το γύρο του κόσμου. Ο Ραστ, αφού χαιρέτησε τους σαστισμένους αλλά και φιλικούς περαστικούς συνελήφθη από την KGB, καταδικάστηκε σε φυλάκιση τεσσάρων χρόνων και τελικά αφέθηκε ελεύθερος, αφού εξέτισε ποινή 14 μηνών.

Ο νεαρός έφηβος από το Αμβούργο της τότε Δυτικής Γερμανίας, παθιασμένος με την πολιτική, ήθελε να κάνει την διαφορά. Όντας κάτοχος πτητικού διπλώματος και με 50 ώρες πτήσης στο ενεργητικό του, σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το μικρό του αεροσκάφος για να φτιάξει μια φανταστική γέφυρα που θα ένωνε την Ανατολή με τη Δύση βελτιώνοντας τις σχέσεις των δύο αυτών κόσμων.

Ο ιδεαλιστής έφηβος, αντίθετα με πολλούς άλλους συνομήλικους ομοϊδεάτες του, έφερε εις πέρας το ριψοκίνδυνο σχέδιό του. Είπε στους γονείς του ότι θα πετούσε πάνω από την Βόρεια Ευρώπη για να συμπληρώσει ώρες πτήσης που θα του επέτρεπαν αργότερα να πάρει το επαγγελματικό δίπλωμα πιλότου.

Μετά από μακράς διαρκείας βόλτα στην Βόρεια Θάλασσα, βρέθηκε 12 μέρες μετά την απογείωσή του στην πρωτεύουσα της Φινλανδίας, Ελσίνκι. Για 3 μέρες αμφιταλαντευόταν σχετικά με την βιωσιμότητα του εγχειρήματός του. Είχε κάθε λόγο άλλωστε να είναι ανήσυχος: Η ΕΣΣΔ τότε είχε το μεγαλύτερο σύστημα αεράμυνας στον κόσμο με 2.225 αεροσκάφη και 10.000 πυραύλους εδάφους-αέρος. «Φυσικά και φοβόμουν για την ζωή μου. Τελικά αποφάσισα να το ρισκάρω.», θυμάται χαρακτηριστικά.

«Είμαι μέλος ειρηνευτικής αποστολής από την Γερμανία»

Το πρωί της 28ης Μαΐου 1987, λέει στον πύργο ελέγχου του Ελσίνκι ότι επόμενος σταθμός του είναι η Σουηδία. Μισή ώρα όμως μετά την απογείωσή του, αλλάζει πορεία 170 μοίρες και αρχίζει να κατευθύνεται προς τη Μόσχα, κάνοντας τους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας στο Ελσίνκι να τον χάσουν από τα ραντάρ τους.

Λίγη ώρα μετά, ο Ραστ πετούσε πάνω από την Εσθονία, έχοντας εισβάλει μέσα στο Σοβιετικό εναέριο χώρο. Τα σοβιετικά ραντάρ δεν άργησαν να τον ανιχνεύσουν, έτσι λίγο αργότερα ένα μαχητικό αεροσκάφος MiG της πολεμικής αεροπορίας τον προσέγγισε. Πέρασε τόσο κοντά του, που ο νεαρός πιλότος τρομοκρατήθηκε στη θέα του ερυθρού αστέρα που διακοσμούσε την πόρτα του σοβιετικού κόκπιτ.

Όμως, ως εκ θαύματος, αντί να του επιτεθεί, το τζετ το προσπέρασε και χάθηκε μέσα στα σύννεφα. Το αεροσκάφος του Ραστ, από ανθρώπινο λάθος και απίστευτη τύχη είχε λανθασμένα κριθεί ως φιλικό, λόγω μιας σωστικής επιχείρησης που λάμβανε χώρα εκείνες τις μέρες στην περιοχή, καθώς και λόγω δοκιμαστικών πτήσεων στις οποίες επιδίδονταν τότε εκεί νέοι πιλότοι.

Αυτά είχαν ως αποτέλεσμα να υπάρξει σύγχυση στα σοβιετικά κέντρα εναέριας κυκλοφορίας, χάρις στην οποία ο Ραστ κατάφερε να διεισδύσει εκατοντάδες χιλιόμετρα μέσα στον εναέριο χώρο κατευθυνόμενος στην ρωσική πρωτεύουσα χωρίς να έρθει σε επαφή με την σοβιετικές αντιαεροπορικές δυνάμεις.

 Όπως λέει ο ίδιος σήμερα σε συνέντευξη του στο BBC,  ακόμα αδυνατεί να το πιστέψει πως επέζησε. Παραδέχεται ότι σίγουρα η τύχη του στάθηκε αρωγός στην προσπάθειά του αυτή. Όμως ο άθλος του δεν είχε ακόμα τελειώσει καθώς έφτανε στο κέντρο της Μόσχας. Ήθελε να προσγειωθεί στη μέση της εμβληματικής Κόκκινης Πλατείας για να κάνει εκεί μια μεγαλεπήβολη δήλωση, όμως ήταν γεμάτη από κόσμο.

Τελικά το μικρό λευκό αεροπλάνο ύψους μόλις 10 μέτρων μετά από ένα μικρό κύκλο που έκανε στον αέρα προσγειώθηκε πάνω σε μια μεγάλη γέφυρα, ακριβώς δίπλα από τον Καθεδρικό ναό του Μεγάλου Βασιλείου, αφήνοντας κατάπληκτους τους Μοσχοβίτες που περνούσαν από κει.

Αφού το έσυρε μέχρι την πλατεία, ο Ραστ ανέβηκε πάνω στην άτρακτο του αεροσκάφους για να χαιρετήσει τα πλήθη που συγκεντρώθηκαν τριγύρω του. Για να τους δώσει να καταλάβουν από πού ήταν και γιατί βρέθηκε εκεί τους είπε φωναχτά: «Είμαι μέλος ειρηνευτικής αποστολής από την Γερμανία». Όταν αυτοί έσπευσαν να του σφίξουν το χέρι, χαρούμενοι που γνώριζαν ένα σύμμαχο, τους εξήγησε ότι ερχόταν από την «άλλη Γερμανία», την Δυτική, όχι την σοσιαλιστική ανατολική όπως αυτοί πίστευαν.

Ένας από τους παρευρισκόμενους, ο βρετανός ιατρός Ρόμπιν Σκοτ, αναπολεί: «Επρόκειτο για κάτι το ασυνήθιστο. Όλοι μας βρεθήκαμε εξ'απήνης. Ο κόσμος γύρω του έδειχνε κατενθουσιασμένος. Ακόμα και μέλη των δυνάμεων ασφαλείας έλεγαν για το πόσο γενναίο παιδί τους φαινόταν.

Φυλάκιση για τον ίδιο και Περεστρόϊκα από τον Γκορμπατσώφ

Μετά το αρχικό σοκ ωστόσο, η αστυνομία συνέλαβε τον νεαρό Γερμανό που είχε παρκάρει χωρίς άδεια το αεροσκάφος του έμπροσθεν του Κρεμλίνου. Στα γραφεία της ασφάλειας, προσπαθούσε για ώρες να πείσει τις αρχές που τον ανέκριναν ότι έδρασε από ιδία βούληση και δεν αποτελούσε μέρος καμιάς σκοτεινής πλεκτάνης ξένων κυβερνήσεων που σκοπό είχαν να βλάψουν την ΕΣΣΔ.

Στο Κρεμλίνο πάντως προς στιγμήν επικράτησε αναστάτωση και αμηχανία για το πόσο εξέθεσε τις Ειδικές Δυνάμεις της χώρας το περιστατικό. Ο τότε Πρόεδρος Μιχαήλ Γκορμπατσώφ,άδραξε την ευκαιρία προς όφελός του για να «καθαρίσει» το στράτευμα από τους αξιωματικούς που στέκονταν εμπόδιο στα μεταρρυθμιστικά του σχέδια.

Έτσι μέσα σε δύο ημέρες, ο υπουργός άμυνας και ο επικεφαλής των υπηρεσιών αεράμυνας της πολεμικής αεροπορίας, μαζί με άλλα 150 υψηλόβαθμα στελέχη, είδαν την πόρτα της εξόδου.

Η στιγμή της προσγείωσης στη Κόκκινη Πλατεία

Ο Ραστ κατηγορήθηκε και ομολόγησε την ενοχή του για παράβαση των διεθνών κανόνων αεροπλοΐας, παράνομη είσοδο στη χώρα και κακόβουλο χουλιγκανισμό. Καταδικάσθηκε σε 4 χρόνια καταναγκαστικής εργασίας μέσα στην μοσχοβίτικη φυλακή Λεφόρτοβο. Τελικά αφότου πέρασε εκεί 14 δύσκολους μήνες, στα πλαίσια μιας συμφωνίας Ρίγκαν-Γκορμπατσώφ για τα πυρηνικά, ο Ραστ αφέθηκε ελεύθερος ως δείγμα καλής θέλησης.

Σήμερα δραστηριοποιείται ως οικονομικός αναλυτής και εκπαιδευτής γιόγκα, ενώ δεν δείχνει να έχει μετανιώσει στο ελάχιστο για αυτό που έκανε. Οι κάτοικοι της Μόσχας για πολύ καιρό μετά την πτήση του αστειεύονταν αναφερόμενοι στην κόκκινη πλατεία με το όνομα των τριών αεροδρομίων της Μόσχας, Σερεμετιεβο 1,2 και 3.

Πηγή: bbc.co.uk

Eπιμέλεια Οπτικοποίησης: Ειρήνη Νικολοπούλου

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την παλαιοντολόγο Νοέμι Σάλα του Κέντρου Εξέλιξης του Συγχρόνου Ανθρώπου του Πανεπιστημίου Complutense της Μαδρίτης, βρήκαν σε ένα υπόγειο σπήλαιο της βόρειας Ισπανίας - γνωστό και ως «Ο λάκος με τα οστά» - απομεινάρια σκελετών τουλάχιστον 28 ατόμων, τα οποία μάλλον ανήκαν στα «ξαδέρφια» μας, τους Νεάντερταλκαι τα οποία χρονολογείται προ 430.000 ετών.

Στο κρανίο ενός σκελετού βρέθηκαν δύο μεγάλα, φονικά τραύματα. Οι σύγχρονες εγκληματολογικές τεχνικές αποκάλυψαν ότι προήλθαν από δύο ξεχωριστά χτυπήματα  από το ίδιο αντικείμενο, λίθινο ή ξύλινο.

Οι επιστήμονες αποκλείουν τα θανάσιμα τραύματα να προήλθαν από πτώση του ατόμου (άγνωστο αν ήταν άνδρας ή γυναίκα) και θεωρούν ότι είναι προϊόν σκόπιμης φονικής ενέργειας, πράγμα που καθιστά τη συγκεκριμένη περίπτωση τον αρχαιότερο γνωστό φόνο στην ανθρώπινη (προ)ιστορία.

Τα κίνητρα του πανάρχαιου φόνου παραμένουν μυστήριο. «Ούτε ο Σέρλοκ Χολμς δεν θα μπορούσε να μας βοηθήσει σε αυτή την περίπτωση» δήλωσε η Σάλα.

Οι παλαιοανθρωπολόγοι θεωρούν την ανακάλυψη άλλη μία ένδειξη ότι η φονική βία αποτελούσε μέρος της ζωής των προγόνων μας. Ο φόνος στο ισπανικό σπήλαιο συνέβη εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια προτού οι πρόγονοί μας φθάσουν στην Ευρώπη από την Αφρική.

Πηγή: boredpanda.com

Οι Μανώλης Γλέζος και Λάκης Σάνταςπροσκεκλημένοι του Φρέντυ Γερμανού στην εκπομπή "Οι εκπομπές που αγάπησα", δίνουν τις λεπτομέρειες σχετικά με την ηρωική πράξη της υποστολής της ναζιστικής σημαίας τον Μάιο του '41.

Σαν σήμερα πριν από 74 χρόνιαοι φοιτητές τότε Μανώλης Γλέζος και Απόστολος Σάντας, με μία ηρωϊκή ενέργειά, κατεβάζουν από την Ακρόπολη τη γερμανική/ναζιστική σημαία στις 30 Μαΐου 1941.

 
Ξημερώματα της 30ης Μαΐου 1941, δύο 19χρονοι σκαρφαλώνουν στον Ιερό Βράχο με στόχο να κατεβάσουν τη γερμανική σημαία των ναζιστών του Γ'Ράιχ.

Είχε συμπληρωθεί ένας μήνας από την παράδοση της Αθήνας στους Γερμανούς, που ολοκλήρωναν τις επιχειρήσεις τους στην Ελλάδα με την κατάληψη της Κρήτης.

Οι δύο φοιτητές πηγαίνουν στην Εθνική Βιβλιοθήκη και διαβάζουν ό,τι σχετικό υπάρχει με τον Ιερό Βράχο: τις σπηλιές, τις τρύπες και κάθε λογής χάρτες της Ακρόπολης.  Αντιλαμβάνονται ότι η μόνη διαδρομή που έπρεπε να ακολουθήσουν για να μην γίνουν αντιληπτοί από τους Γερμανούς φρουρούς ήταν μέσω του Πανδρόσειου Άντρου.

Όταν θα κατεβάσουν τη γερμανική σημαία από τον ιερό βράχο, θα αφήσουν επίτηδες επάνω στον ιστό τα δαχτυλικά τους αποτυπώματα για να μην κατηγορηθούν οι Έλληνες φύλακες.

Μοιραία γυναίκα, λάτρευε τον ανδρικό φύλο και το τίμησε με 8 γάμους, όλους αποτυχημένους. Ήταν πανέμορφη, θηλυκιά και σέξυ, με σαγηνευτικό μυστηριώδες χαμόγελο και ατέλειωτα θύματα στο πέρασμα της...

Γεννήθηκε ως Julia Jean Mildred Frances Turnerτον Φεβρουάριο του 1921 από πατέρα ανθρακωρύχο που σκοτώθηκε στα έξι της χρόνια, μετακόμισε μαζί με τη μητέρα της στο Σαν Φρανσίσκο, ανώνυμη και φτωχή. Ο πατέρας της είχε κερδίσει χρήματα σε χαρτοπαικτική λέσχη και την ώρα που πήγαινε να αγοράσει ένα ποδήλατο για τη Λάνα τον σκότωσαν και τον λήστεψαν.

Ευαίσθητη αλλά ταυτόχρονα ριψοκίνδυνη τουλάχιστον όσον αφορά τις σχέσεις με το άλλο φύλλο. Η ηθοποιός με την σπουδαία καριέρα στο Χόλιγουντ είχε πολυτάραχη ζωή. 8 γάμοι, εθισμός στο αλκοόλ ενώ είδε την κόρη της να σκοτώνει τον γκάνγκστερ εραστή της!.

Μέχρι και σήμερα ακόμα είναι σημείο αναφοράς για τη γυναικεία θηλυκότητα και ας είχε ύψος μόλις 1.60. Το Xόλυγουντ την ανακάλυψε και υπέγραψε το πρώτο της συμβόλαιο με την Metro Goldwyn Meyer σε ηλικία 16 ετών. Στην πρώτη της ταινία υποδύθηκε με χάρη και σεξουαλικότητα μεγάλης κοπέλας, μία μαθήτρια. Η εμφάνιση και ο ρόλος της προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις και το στενό της πουλόβερ που φόραγε στην ταινία, έμελε να γίνει μόδα σε όλες τις σταρ της εποχής.

Γνώρισε τον Artie Shaw, τον μεγαλύτερο manager συγκροτημάτων, τον παντρεύτηκε, έμεινε έγκυος αλλά ο ίδιος ισχυρίσθηκε πως δεν ήταν δικό του παιδί και την ανάγκασε να κάνει έκτρωση. Μετά από 4 μήνες χώρισαν. Γρήγορα έκανε το δεύτερο της γάμο και σαν να προσέλκυε η ίδια «κακούς» άνδρες τελικά ακυρώθηκε, διότι ο επίδοξος γαμπρός ηθοποιός Tζόζεφ Kρέιν δεν είχε πάρει ακόμη διαζύγιο από την εν διαστάσει γυναίκα του.
Η Turner έμεινε έγκυος και τελικά τον παντρεύτηκε για χάρη της κόρης της.

Η Λάνα είχε την τάση να μπλέκει με κακούς ανθρώπους και στο αποκορύφωμα της καριέρας της, έκανε την πιο μοιραία σχέση. Με τον μαφιόζο Johnny Stompanatoτο 1957. Προσπάθησε από νωρίς να χωρίσει, αλλά εκείνος δεν ήταν διατεθειμένος να την εγκαταλείψει τόσο εύκολα. Καβγάδιζαν αρκετά, ακόμη και δημόσια, ώσπου το κακό δεν άργησε να γίνει. Η ένταση μεταξύ τους κλιμακώθηκε το βράδυ της 4ης Απριλίου 58, στο σπίτι της Τάρνερ στο Μπέβερλι Χιλς.

Ο Stompanato απείλησε να την μαχαιρώσει και τότε η 14χρονη κόρη της άρπαξε ένα μαχαίρι από την κουζίνα, τον χτύπησε στο στομάχι και τον σκότωσε. Μετά από δικαστικό αγώνα η 14χρονη αφέθηκε ελεύθερη αφού η δραματική μαρτυρία της μητέρας της έπεισε ότι το κορίτσι ήταν σε αυτοάμυνα.

Ένα έγκλημα βγαλμένο από το σύμπαν των αστυνομικών μυθιστορημάτων του Τζέιμς Ελρόι. Στο επίκεντρό του, το σύμβολο του σεξ Λάνα Τάρνερ, μια γυναίκα που λάτρευε τους άνδρες και δεν έχανε ευκαιρία να το δηλώνει. Ένας «ζόρικος» άνδρας θα ήταν και η αιτία μιας οικογενειακής τραγωδίας.

Ο άντρας που μαχαίρωσε η κόρη της ήταν σεσημασμένος

Φαίνεται πως η Τάρνερ και ο Στομπανάτο είχαν έναν από τους περίφημους καβγάδες τους, εκείνος την απείλησε, η μικρή φοβήθηκε, πήρε το μαχαίρι και χτύπησε τον μαφιόζο. Δεν είναι βέβαια λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι η Σέριλ ήταν απλά το εξιλαστήριο θύμα και ότι η πραγματική δολοφόνος ήταν η Λάνα Τάρνερ. Η Λάνα μετά τους πρώτους δύο γάμους παντρεύτηκε άλλες 6 φορές αλλά δεν στέριωσε με κανένα. 3 επιχειρηματίες, 1 παραγωγό ταινιών,1 ακόμη ηθοποιό και 1 γιατρό..

Έχουμε και λέμε:

Artie Shaw (m. 1939; div. 1940)
Joseph Stephen Crane (m. 1942; div. 1943)
Joseph Stephen Crane (m. 1943; div. 1944)
Henry J. Topping (m. 1948; div. 1952)
Lex Barker (m. 1953; div. 1957)
Fred May (m. 1960; div. 1962)
Robert Eaton (m. 1965; div. 1969)
Ronald Dante (m. 1969; div. 1972)

Ο τελευταίος την αφησε ύστερα απο 6 μήνες γάμου και αφού της έφαγε χρήματα γιά επενδύσεις.... Υπέφερε από κατάθλιψη και αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει μία φορά. Πέθανε σε ηλικία 74 ετών το 1995από καρκίνο του λάρυγγα αφού σε όλη της την ζωή υπήρξε μανιώδης καπνίστρια.

Η μοναχοκόρη Cheryl Crane, αλλά και η νοσοκόμα - οικονόμος της Carmen Lopez Cruz μοιράστηκαν βάσει διαθήκης την περιουσία της που εκτιμήθηκε σε 2,4 εκατομμύρια δολάρια.

Η κόρη της διεκδίκησε την υπόλοιπη απο την Carmen , ενώ πέρασε πολλά χρόνια της ζωής της προσπαθώντας να απεξαρτηθεί απο τα ναρκωτικά. Η Λάνα Τάρνερ έπαιξε συνολικά σε 55 ταινίες μεταξύ των οποίων οι τρεις σωματοφύλακες, δόκτωρ τζέκιλ και μίστερ χάιντ, ο ταχυδρόμος χτυπά πάντα δύο φορές.

Όλες οι ταινίες στις οποίες έπαιξε είναι οι παρακάτω:

Film
Year    Title    Role    Notes
1937    They Won't Forget    Mary Clay    
1937    Topper    Nightclub Patron    Uncredited
1937    The Great Garrick    Mademoiselle Auber    
1938    The Adventures of Marco Polo    Nazama's Maid    
1938    Love Finds Andy Hardy    Cynthia Potter    
1938    The Chaser    Miss Rutherford    Scenes deleted
1938    Four's a Crowd    Passerby    Uncredited
1938    Rich Man, Poor Girl    Helen Thayer    
1938    Dramatic School    Mado    
1939    Calling Dr. Kildare    Rosalie Lewett    
1939    These Glamour Girls    Jane Thomas    
1939    Dancing Co-Ed    Patty Marlow    
1940    Two Girls on Broadway    Patricia 'Pat' Mahoney    
1940    We Who Are Young    Marjorie White Brooks    
1941    Ziegfeld Girl    Sheila Regan    
1941    Dr. Jekyll and Mr. Hyde    Bea Emery    
1941    Honky Tonk    Elizabeth Cotton    
1942    Johnny Eager    Lisbeth Bard    
1942    Somewhere I'll Find You    Paula Lane    
1943    The Youngest Profession    Herself (guest star)    Cameo role
1943    Slightly Dangerous    Peggy Evans/Carol Burden    
1943    Du Barry Was a Lady    Cameo role    Uncredited guest star
1944    Marriage Is a Private Affair    Theo Scofield West    
1945    Keep Your Powder Dry    Valerie 'Val' Parks    
1945    Week-End at the Waldorf    Bunny Smith    

1946    The Postman Always Rings Twice    Cora Smith    
1947    Green Dolphin Street    Marianne Patourel    
1947    Cass Timberlane    Virginia Marshland    
1948    Homecoming    Lt. Jane 'Snapshot' McCall    
1948    The Three Musketeers    Milady de Winter    
1950    A Life of Her Own    Lily Brannel James    
1951    Mr. Imperium    Fredda Barlo    
1952    The Merry Widow    Crystal Radek    
1952    The Bad and the Beautiful    Georgia Lorrison    
1953    Latin Lovers    Nora Taylor    
1954    Flame and the Flesh    Madeline    
1954    Betrayed    Carla Van Oven    
1955    The Prodigal    Samarra    
1955    The Sea Chase    Elsa Keller    
1955    The Rains of Ranchipur    Lady Edwina Esketh    
1956    Diane    Diane de Poitiers    
1957    Peyton Place    Constance MacKenzie    Nominated—Academy Award for Best Actress
1958    The Lady Takes a Flyer    Maggie Colby    
1958    Another Time, Another Place    Sara Scott    
1959    Imitation of Life    Lora Meredith    
1960    Portrait in Black    Sheila Cabot    
1961    By Love Possessed    Marjorie Penrose    
1961    Bachelor in Paradise    Rosemary Howard    
1962    Who's Got the Action?    Melanie Flood    

1965    Love Has Many Faces    Kit Jordan    
1966    Madame X    Holly Parker    Won—Golden Plate
1969    The Big Cube    Adriana Roman    
1974    Persecution    Carrie Masters    Won—Medalla Sitges en Plata de Ley
1976    Bittersweet Love    Claire    
1980    Witches' Brew    Vivian Cross    

Επιμέλεια: Ειρήνη Νικολοπούλου

Σχετικό άρθρο

Vintage Beauty Pics: Λάνα Τάρνερ η πιο μοιραία ξανθιά του Χόλυγουντ με 8 γάμους, αλκοολική που τρέλαινε τους άντρες

Ωστόσο, αναγκάστηκε να διακόψει την καριέρα του ακριβώς στην κορύφωσή της, λόγω της έκρηξης του Β’ Παγκοσμίου πολέμου.
Με την επιστροφή του στην πατρίδα, έγινε ακόμη πιο δημοφιλής, χάρη στις εμφανίσεις του σε διάφορα θεατρικά έργα: The Dark Is Light Enough, John Brown’s Body κ.ά.

Στον κινηματογράφο, ύστερα από την επιτυχία που σημείωσε στην ταινία Οι Λόιντς του Λονδίνου (1936) του Χένρι Κινγκ, η εταιρία 20th Century Fox τον επέβαλε σε μια σειρά θεαματικών ταινιών ως νεαρό πρωταγωνιστή, γοητευτικό και ρομαντικό.
Ο Π. έγινε δημοφιλέστατος ερμηνευτής περιπετειών, όπως Το σημάδι του Ζορό (1940) του Ρουμπέν Μαμουλιάν, και ρομαντικών ταινιών με δραματικά στοιχεία, όπως το Αίμα και άμμος (1941), επίσης του Μαμουλιάν.
 

Μετά τον πόλεμο, όταν η δημοτικότητά του δεν ήταν πια τόσο υψηλή, ο Π. επέδειξε μεγαλύτερες ικανότητες στην ερμηνεία της ψυχολογίας των ηρώων του σε έργα όπως Ο ήλιος θα ανατείλει ξανά (1957) του Χένρι Κινγκ και Μάρτυς κατηγορίας (1958) του Μπίλι Γουάιλντερ.
Πέθανε από καρδιακή προσβολή στη Μαδρίτη,στη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας Solomon and Sheba. Εμφανίστηκε συνολικά σχεδόν σε 65 ταινίες.

Επιμέλεια: Ε.Ν

Επιμέλεια: Ειρήνη Νικολοπούλου 

Και ο λόγος που ως ενήλικες πλέον αρκετοί έχουμε ουκ ολίγα σφραγίσματα στα δόντια. Και πάλι όμως, δε μετανιώνουμε ούτε στιγμή για τις επιλογές μας. Μάλιστα αν τις είχαμε ξανά μπροστά μας, είναι σίγουρο ότι θα τις καταναλώναμε χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Κάποιες από αυτές υπάρχουν ακόμα, κάποιες άλλες σταμάτησαν να κυκλοφορούν ή άλλαξαν όνομα και γεύση. Σε κάθε περίπτωση θα θυμόμαστε για πάντα τους παρακάτω… νοσταλγικούς γλυκούς πειρασμούς της παιδικής μας ηλικίας. Εσείς ποιους θυμάστε; Το μαλλί της γριάς. 100% ζάχαρη η οποία ενίοτε κολλούσε και στη μύτη μας ενώ το τσακίζαμε σε γειτονικά πανηγύρια και λούνα παρκ. 

Αυτά τα σοκολατάκιαμε τους ήρωες της Disney να αποτελούνται από λευκή σοκολάτα μέσα στην ήδη υπάρχουσα σοκολάτα γάλακτος. Inception. 

Τα γλυφιτζουράκιαπου βούταγες μέσα στο σακουλάκι με τη σκόνη που έκανε στρακαστρούκες όταν έμπαινε στο στόμα. 

Οι τετράγωνες μαλακές καραμέλεςβουτύρου στο χρυσόχαρτο με την αγελαδίτσα. 

Οι παστίλιες Tutti Fruttiπου κόλλαγαν στα δόντια πάντα.

Η τσίχλα σε σωληνάριο. Φοβερή πατέντα. 

Η Lila Pause. Ένα όνομα – μια ιστορία και ένας Παύλος Κοντογιαννίδης σε επική διαφήμιση. 

Τα Lucky Cup παγωτάμε δώρο παιχνίδια στην κάτω πλευρά του κυπέλλου. 

ΟΛΗ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ - IN2LIFE.GR  

Ο Aarons υπήρξε ο αγαπημένος φωτογράφος της αμερικανικής society και του διεθνούς jet set απιεκονίζοντας τους πρωταγωνιστές του στα πιο κοσμποπολίτικα και πολυτελή locations, από το Eden Roc μέχρι το Palm Beach. Είχε επισκεφθεί την Ελλάδα το 1961, την είχε αγαπήσει και είχε καταφέρει να συλλάβει στο φακό του τη γοητεία μιας εποχής πιο ανέμελης και πιο αυθεντικής.

 O Slim Aarons καθισμένος σε μια καρέκλα του Σαρίδη με φόντο την Ακρόπολη το 1961.

 Στη rooftop πισίνα της οικογένειας Κανελοπούλου. Μία από τις πιο διάσημες φωτογραφίες του Aarons.

 Η Ντίντι Σερπιέρη, grand dame των Αθηνών, με φορεσιά Αμαλίας στο πύργο της βασίλισσας, που ανήκε στην οικογένειά της.

Η Μελίνα στην Πλάκα. «Το παιδάκι πρέπει να είναι στη φωτογραφία;», είχε ρωτήσει τον Aaarons, γνωρίζοντας ότι τα παιδιά κλέβουν την παράσταση.

Ο αυλάρχης Δημήτρης Λεβίδης με τη σύζυγό του στο σπίτι τους στην Παλλήνη. 

Ο Ντίμης Κρίτσας με μοντέλα που φορούν τις δημιουργίες του στο Σούνιο.

Τίνα Λιβανού και Αλέξανδρος Ωνάσης.

Μίκης Θεοδωράκης και Γιώργος Ζαμπέτας στην Πλάκα.

Πηγή: elenasdiary.com

Χαρακτηριστική ήταν η ομορφιά του σώματος της, αλλά εκείνο πού τη διέκρινε ήταν η ομορφιά της ψυχής της. Πολλοί νέοι, θαμπωμένοι από τα κάλλη της, προσπάθησαν να τη δελεάσουν με διάφορους τρόπους στις ηδονές του κόσμου.

Η Καλλιόπη, όμως, αφοσιωμένη στο Χριστό, έφραξε τα αυτιά της στις σειρήνες των σαρκικών ηδονών και με όλη της την ψυχή αφιερώθηκε στην περιποίηση των ασθενών και στη βοήθεια των φτωχών. Όταν ο Δέκιος εξαπέλυσε άγριο διωγμό κατά των χριστιανών, τότε συνελήφθη και η Καλλιόπη και οδηγήθηκε μπροστά στον κριτή.

Αυτός μόλις την είδε, θαύμασε την ωραιότητά της και προσπάθησε με κάθε τρόπο να τη σύρει στη ζωή των ηδονών της ειδωλολατρίας. Αλλά η αγνή Καλλιόπη, με ηρωική σταθερότητα θέλησης, έμεινε αμετακίνητη στην πίστη της προς το Χριστό. Τότε ο έπαρχος διέταξε και τη μαστίγωσαν ανελέητα. Κατόπιν, τη χαράκωσαν με μαχαίρια και έκαψαν τις πληγές της.

Τελικά την αποκεφάλισαν, και κατατάχθηκε στους ανθρώπους που “ουκ ήγάπησαν την ψυχήν αυτών άχρι θανάτου” <1>. Δηλαδή, που δεν αγάπησαν τη ζωή τους, αλλά την περιφρόνησαν μέχρι θανάτου για το Χριστό.

1. Αποκάλυψις Ιωάννου, ιβ’ 11

Απολυτίκιον. Ήχος α΄. Της ερήμου πολίτης.
Του Σωτήρος το κάλλος εκ ψυχής αγαπήσασα, καλλιπάρθενε κόρη, Καλλιόπη πανεύφημε, ηγώνισαι στερρώς υπέρ αυτού, και δόξης ηξιώθης θεϊκής· δια τούτο σου την μνήμην την ιεράν, τιμώμεν εκβοώντές σοι· δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω χορηγούντι δια σού, ημίν πταισμάτων άφεσιν.

8 Ιουνίου στην Κύθνο, ημέρα που το νησί γιόρταζε ένα από τα ξωκλήσια του… αυτό της Αγίας Καλλιόπης και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που την τίμησαν με την παρουσία τους, ανάβοντας ένα κερί και προσκυνώντας τη Χάρη της...

Πάνω στα κύματα το μικρό ξωκλήσι, στην περιοχή της Παναγιάς της Κανάλας, πόλος έλξης για πολλούς, αναγκάζει τον επισκέπτη να θαυμάσει το πώς ακροβατεί πάνω στα κύματα, αλλά και πως σε κρατάει κοντά του με τη σύνθεση των χρωμάτων που το πλαισιώνουν, καθώς και με το κατανυκτικό άρωμα που σε περιβάλει…

Ο παπά Κώστας, έκανε τότε το τάμα του χτίζοντας το μικρό αυτό ναό, μα τώρα καμαρώνει κάθε τέτοια μέρα όλες τις Καλλιόπες του νησιού και όχι μόνο, που του ζητάνε την ευλογία του με πρώτη και καλύτερη τη δικιά του Καλλιόπη και είναι πάντα εκεί, κάτω από ένα πεύκο ανάμεσα στην Παναγιά την Κανάλα και την Αγία Καλλιόπη, να καλωσορίσει τον προσκυνητή αλλά και τον «τουρίστα» που θα βρεθεί στην αυλή του.

Μια μοναδική μορφή, ένας άνθρωπος του Θεού, ένας γέροντας της εκκλησίας…

Tην ανακοίνωση έκανε εκπρόσωπος του ομίλου Grog-Carven η οποία ανέφερε χαρακτηριστικά:"Έσβησε σήμερα το πρωί στο σπίτι της".  

Tο πραγματικό όνομα της Καρβέν ήταν Κάρμεν ντε Τομάζο και ίδρυσε τον οίκο της το 1945 προτείνοντας στις γυναίκες κομψά και ανέμελα φορέματα που ενσάρκωναν τα ξένοιαστα μεταπολεμικά χρόνια στο Παρίσι. Επίσης σχεδίαζε για γυναίκες κοντές όπως ήταν η ίδια.

Τα αρώματα του οίκου της Ma Griffe και το ανδρικό Vetiver de Carven έγραψαν επίσης ιστορία στην Γαλλική αρωματοποιία.

Σήμα κατατεθέν του οίκου που γνώρισε μεγάλη επιτυχία έγινε ένα πράσινο μεσάτο φουστάνι που συνδέθηκε με το στιλ της Καρβέν.   Η Μαρί-Λουίζ Καρβέν σταμάτησε να σχεδιάζει το 1993, σε ηλικία 84 ετών και έκτοτε η εταιρεία της, υπό την προεδρία του Ανρί Σεμπαούν, διέκοψε τις συλλογές υψηλής ραπτικής και επικεντρώθηκε στο πρετ-α-πορτέ. 

Η Καρβέν κληροδότησε στο Μουσείο του Λούβρου και στο Μουσείο Γκιμέ μια συλλογή από έπιπλα και έργα τέχνης του 18ου αιώνα. 

Δώρισε επίσης μια συλλογή υψηλής ραπτικής, αποτελούμενη από 80 δημιουργίες, στο Παλέ Γκαλιερά του Παρισιού που στεγάζει ένα Μουσείο Μόδας.

Eίχε παντρευτεί δύο φορές . 

Oι διάδοχοι του οίκου Carven

Επιμέλεια: Ειρήνη Νικολοπούλου

Η πρωταγωνίστρια της Τσινετσιτά, σε εκπληκτικές φωτογραφίες με φλοράλ φουστάνι και λεπτή μέση.

Η ιδέα ήταν να μπορεί κανείς να δει μιαταινίαμέσα από το αυτοκίνητό του ώστε να έχει μεγαλύτερη άνεση. Το σλόγκαν του πρώτου drive-inήταν “Όλη η οικογένεια είναι ευπρόσδεκτη, όσο φασαριόζικα κι αν είναι τα παιδιά σας”. Και πράγματι, αυτό ήταν που έφερε μεγάλη επιτυχία αρχικά στα σινεμά drive-in: οι οικογένειες μπορούσαν να φροντίσουν τα παιδιά τους μέσα στο αυτοκίνητο και ταυτόχρονα να βλέπουν ταινίες.

Ένα πρόβλημα που αντιμετώπιζαν οι θεατές ήταν η δυσκολία να ακούσουν μέσα στα αυτοκίνητά τους, ακόμα και με ανοιχτά παράθυρα, την ταινία. Το πρόβλημα αντιμετωπίστηκε αρχικά με μία σειρά ηχείων μπροστά από την πρώτη γραμμή αυτοκινήτων. Το 1941όμως δόθηκε μια καλύτερη λύση, με την εμφάνιση των πρώτων -ατομικών για κάθε αυτοκίνητο- ηχείων, που έδιναν και δυνατότητα αυξομοίωσης του ήχου από κάθε χρήστη.

Πολλά drive-in χρησιμοποίησαν διάφορα τρικς για να αυξήσουν τη δημοτικότητά τους. Εκτός από πληθώρα σνακς, κάποιοι πρόσφεραν ασυνήθιστα αξιοθέτα (όπως μικρούς ζωολογικούς κήπους), προσωπικές εμφανίσεις των ηθοποιών που πρωταγωνιστούσαν στις ταινίες της εποχής ή μικρές συναυλίες συγκροτημάτων, που δίνονταν πριν την προβολή.

Λόγω της φύσης των drive-in κινηματογράφων, η ταινία δε μπορούσε να ξεκινήσει πριν τη δύση του ηλίου, γεγονός που εμπόδιζε τους ιδιοκτήτες τους να κάνουν πάνω από 2 προβολές ταινιών την ημέρα, κι αυτό σήμαινε λιγότερα χρήματα. Κάποιοι προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν τέντες και σκίαστρα πάνω από τις οθόνες, ώστε να γίνει δυνατή η προβολή ταινιών ακόμα και την ημέρα, αλλά τελικά δεν τα κατάφεραν.

Στις δεκαετίες του ’50 και του ’60, τα drive-in έφτασαν στο απόγειό τους, και υπήρχαν 4.000 στην Αμερική μονάχα. Το μεγαλύτερο ήταν στο Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης και μπορούσε να χωρέσει 2.500 αυτοκίνητα!

Οι έφηβοι που μπορούσαν να οδηγήσουν αυτοκίνητο, έβρισκαν την παρακολούθηση μιας ταινίας σε drive-in ως το ιδανικό ραντεβού, αφού οι εποχές ήταν πιο δύσκολες για ένα ζευγάρι που ήθελε να έχει το χώρο του και εκεί ήταν προστατευμένοι από τα βλέμματα όλων.

Σιγά σιγά όμως, και για αυτό ακριβώς το λόγο, τα drive-in άρχισαν να θεωρούνται ανήθικα. Στη δεκαετία του ’70 πια, όταν άρχισαν να παρακμάζουν, πολλές φορές έκαναν προβολές ταινιών πορνό με σκοπό να αυξήσουν την πελατεία τους.

Σήμερα, με την ανάπτυξη της τεχνολογίας, τις δυνατότητες για προβολές 3D και τους πολυκινηματογράφους, πολύ λιγότερα drive-in παραμένουν ανοιχτά.

Πηγή: time.com

Όπως όλοι οι θνητοί, και η Θάτσερ σημείωνε με στυλό και χαρτί τις υποχρεώσεις της .

Μπορεί να μην είχε καν φανταστεί την  μελλοντική ανάπτυξη της τεχνολογίας, ωστόσο αυτή η καθημερινή της συνήθεια, μας χάρισε αυτές τις τόσο σπάνιες φωτογραφίες.

Πηγή: telegraph.co.uk

Πριν 20 χρόνια οι Astrid και Ben Franseβρήκαν σε ένα παλαιοπωλείο στο Λος Άντζελες ένα κουτί με αδημοσίευτεςσημειώσεις και φωτογραφίες της σταρ. Φυσικά το αγόρασαν και το κράτησαν στο σπίτι τους, ώσπου τους τηλεφώνησε κάποιος από τη Νέα Υόρκη, λέγοντάς τους ότι είχε έναν πελάτη που ήταν μεγάλος φαν της.

Η Michelle Morgan, συγγραφέας του βιβλίου''Μέριλιν Μονρόε : ιδιωτική και απόρρητη'',μπόρεσε να αποκαλύψει μερικές από τις άγνωστες πτυχές της ζωής της σταρ στα πρώτα της βήματα.

''Η Emmeline Snively,ιδιοκτήτρια πρακτορείου μοντέλων, εκτίμησε το κορίτσι που στεκόταν μπροστά της με το απλό, λευκό, καλοσιδερωμένο φόρεμα'', γράφει η συγγραφέας.

Ήταν μόλις 19 με διαστάσεις 36 μπούστο - 24 μέση - 34 περιφέρειακαι είχε ξανθά, σγουρά μαλλιά στο ''ξανθό της Καλιφόρνια''.

Αυτή ήταν και η πρώτη της συνάντηση με τη μέντορά της.

''Για μένα ήταν το κορίτσι της διπλανής πόρτας. Σήμερα βέβαια δεν βλέπεις πολλά κορίτσια της διπλανής πόρτας να μοιάζουν στη Μέριλιν, αλλά όταν την είδα για πρώτη φορά στο πρακτορείο μου, ήταν έτσι ακριβώς. Κι έτσι έχει παραμείνει για μένα'', τονίζει η Emmeline Snively.

Πηγή :dailymail.co.uk

Ένας μύθοςπου μοιράστηκε ανάμεσα στο ερωτικό σινεμάτων 70sκαι σε συνεργασίες με τους μεγαλύτερους Ιταλούς σκηνοθέτες, ανάμεσα στη δημόσια εικόνά της και το πληγωμένο κορίτσι που έκρυβε πάντα μέσα της.

«Ισως δεν ήμουν φτιαγμένη για να γίνω ηθοποιός.Δεν ήμουν καθόλου προετοιμασμένη για την καριέρα, την επιτυχία, τη δημοτικότητα, αυτό το περιβάλλον των ψευδαισθήσεων. Ημουν πάντα ένας απλός άνθρωπος, ντροπαλή...»
Χρόνια μετάαπό την εποχή που έμοιαζε με την απόλυτη ερωτική φαντασίωση της Ιταλίας, αλλά και ολόκληρου του πλανήτη, με μια μοίρα που δεν άξιζε σε ένα πλάσμα που εξέφρασε όλο τον ερωτισμό των 70sκαι έφτασε νομοτελειακά μέχρι το κύκνειο άσμα του Λουκίνο Βισκόντι, η Λάουρα Αντονέλιμπορούσε πια να μιλήσει χωρίς περιστροφές για τον εαυτό της. Για μια ζωή που πέρασε από πάνω της, αφήνοντας της δόξα αλλά και μοναξιά, μια σειρά από αντρες που δεν άξιζε να τους αγαπήσει και ένα βιογραφικό γραμμένο με πολλά ναρκωτικά και τον αισθησιασμό που δεν τελειώνει όταν κλείνουν οι κάμερες.

«Ζω μέσα στην ησυχία, είμαι πολύ εσωστρεφής, δεν εμπιστεύομαι κανέναν και δεν έχω φίλους. Νιώθω πως με αποσπά το παραμικρό: από το χτύπημα του τηλεφώνου μέχρι το μυστήριο του σύμπαντος.»

Γεννημένη το 1941σε μια πόλη της Κροατίας, την Πούλα η οποία αποτελούσε τμήμα της Ιταλίας, η Λάουρα Αντονέλι κατέληξε μαζί με την οικογένειά της στη Νάπολι όπου και έγινε πρωταθλήτρια της γυμναστικής - επειδή οι γονείς της πίστευαν ότι ήταν άσχημη και πως αυτό θα της έδινε τουλάχιστον λίγη χάρη, όπως ομολόγησε η ίδια - για να φτάσει στη Ρώμη ως δασκάλα γυμναστικής και από εκεί να μπει στον κόσμο του μόντελινγκ και του σινεμά, αφού πρώτα κέρδισε την εμπιστοσύνη της Coca Colaγια να γίνει ένα από τα κορίτσια των διαφημίσεών της στην Ιταλία.

Ξεκίνησε την καριέρατης στο σινεμά το 1965, παίζοντας ταυτόχρονα σε τρεις χώρες (Ιταλία, Αμερική, Γαλλία), ενώ από το 1972 μέχρι το 1980 ήταν η επίσημη αγαπημένη του Ζαν-Πολ Μπελμοντό, γεγονός που ανέβασε τη δημοτικότητά της που θα κορυφωνόταν το 1975 με την ίσως πιο διάσημη ταινία της, το«Malizia»τουΣαλβατόρε Σαμπέρι που διαγωνίστηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου και χάρισε στην Αντονέλι μια σειρά από βραβεία ερμηνείας.

Τυποποιημένη ως«ερωτική ηθοποιός», η Αντονέλι διεπρεψε σε αισθησιακές ταινίες των 70s (όπως το «Moliamente» του Μάρκο Βικάριο), αλλά συνεργάστηκε και με την αφρόκρεμα των Ιταλών δημιουργών, αξέχαστη στον «Αθώο», το κύκνειο άσμα του Λουκίνο Βισκόντι το 1977, το «Passione d'Αmore»του Ετόρε Σκόλα το 1981, το «Sesso e Volentieri» του Ντίνο Ρίζι το 1982 και σταμάτησε απότομα το σινεμά το 1991 (τελευταία της ταινίας ήταν το «Malizia 2000»,μια προσπάθεια ενός σίκουελ της μεγάλης της επιτυχίας που απέτυχε παταγωδώς) για να αποσυρθεί για πάντα από τα εγκόσμια.

Δεν έφταιγε, όμως, μόνο η κατάρα της «Malizia»,αλλά και το γεγονός την ίδια χρονιά, το 1991, βρέθηκε στο σπίτι της ποσότητα κοκαΐνης, η Αντονέλι συνελήφθη και καταδικάστηκε σε κατ'οίκον κράτηση σε μια υπόθεση που έληξε μόλις το 2006 με τα ιταλικά δικαστήρια να την αθωώνουν με αντάλλαγμα την επιβολή ενός χρηματικού προστίμου.
«Τα μεγαλύτερα λάθη της ζωής μου; Τα ναρκωτικάκαι το γεγονός ότι παντρεύτηκα στα 24 μου χρόνια, χωρίς να ξέρω τι ακριβώς κάνω», δήλωσε σε μια από τις συνεντεύξεις των τελευταίων της χρόνων, απομονωμένη στη βίλα της Λαντισπόλι, περίπου 40 χιλιόμετρααπό τη Ρώμη, μετανιωμένη κυρίως για τους άντρες που αγάπησε «από την ανάγκη μου για στοργή», αλλά και για το θόρυβο των δεκαετιών που την κράτησαν μακριά από την πραγματική - γι'αυτήν - ουσία της ζωής.

«Ζω με ό,τι είναι αρκετό, η εποχή της πολυτελειας έχει περάσει για πάντα. Δεν χρειάζομαι βίλες, γιοτς και όμορφη ζωή. Ονειρεύομαι μια νέα ζωή ηρεμίας που θα μου δίνει ισορροπία και θα μου επιτρέψει να αντιμετωπίσω τα χρόνια που έρχονται, τα γηρατειά.»
Η Λάουρα Αντονέλι, ανεξίτηλος μύθος για το ιταλικό σινεμά αλλά και για μια ολόκληρη εποχή πέθανε στα 73 της χρόνια από έμφραγμα, στις 22 Ιουνίου του 2015.Αντίθετα με τη φήμη της, όπως δήλωνε και η ίδια: «Εχω πληγωθεί πολύ. Και πάντα έχω αυτήν την αυθόρμητη αντίδραση να κλείσω τα μάτια μου και να κουρνιάσω σε μια γωνία».